ΦΟΒΑΜΑΙ
Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι / και μια ωραία πρωία μεσούντος κάποιου Ιουλίου / βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας «Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους που με
καταλερωμένη τη φωλιά / πασχίζουν τώρα
να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους που σου '
κλειναν την πόρτα / μην τυχόν και τους
δώσεις κουπόνια και τώρα / τους βλέπεις
στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρίφαλα
και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις
ταβέρνες / και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ και τώρα τα ξανασπάζουν /
όταν τους πιάνει το μεράκι της
Φαραντούρη και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους που άλλαζαν
πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν / και
τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν
βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου